Σε μία απόφαση που έλαβε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το 2009, «πατούν» οι φαρμακοποιοί για να μην επιτρέψουν την ίδρυση φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς στην Ελλάδα.
Το δικαστήριο είχε αποφασίσει ότι οι περιορισμοί που υπάρχουν σε αρκετές χώρες δικαιολογούνται από την ανάγκη να διασφαλιστεί η υψηλή ποιότητα στην παροχή υπηρεσιών Υγείας. Είχε, δε, στοιχειοθετήσει την απόφαση, με το επιχείρημα πως οι φαρμακοποιοί έχουν μεν ως κίνητρο το κέρδος, αλλά αυτό ισορροπεί με την κατάλληλη εκπαίδευση που έχουν λάβει ως υγειονομικοί.
Οι εκπρόσωποι των δανειστών και κυρίως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) πιέζουν, ωστόσο, την ελληνική κυβέρνηση να δώσει δυνατότητα εισόδου επιχειρηματιών στον κλάδο. Παρόμοιο καθεστώς ισχύει σήμερα σε χώρες, όπως το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Κροατία, η Τσεχία, η Ιρλανδία, η Μάλτα, η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Σλοβακία, η Σουηδία, η Ελβετία και η Αγγλία. Καμπανάκι
Οι φαρμακοποιοί προειδοποιούν ότι αυτό είναι «αιτία πολέμου» και πως θα προσφύγουν δικαστικά κατά του πρώτου επιχειρηματία ο οποίος θα ιδρύσει φαρμακείο στην Ελλάδα. Προτείνουν μία ενδιάμεση λύση, δηλαδή να ισχύσει στη χώρα μας το γερμανικό μοντέλο, την οποία εξετάζει σοβαρά η κυβέρνηση.
Στη Γερμανία, την ιδιοκτησία ενός φαρμακείου (ποσοστό 51%) έχει φαρμακοποιός, αλλά μπορεί να έχει συνεταίρο μη φαρμακοποιό, με μειοψηφία μετοχών. Κάθε φαρμακοποιός (και ο συνεταίρος του, όπου υπάρχει) μπορεί να έχει έως τρία υποκαταστήματα, πλέον του κεντρικού φαρμακείου, τα οποία πρέπει να εδρεύουν στην ίδια περιφέρεια με το κεντρικό.
Ως προς την ίδρυση φαρμακείου, δεν υπάρχουν στη συγκεκριμένη χώρα πληθυσμιακοί ή χωροταξικοί περιορισμοί, όπως υπάρχουν στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου