«Η διαφορά ανάμεσα στη σωστή
και στη σχεδόν σωστή λέξη, είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια αστραπή και σε
μια πυγολαμπίδα» είχε πει ο Mark Twain, δίνοντας εύστοχα το στίγμα ότι,
πολλές φορές άλλο λέμε, άλλο εννοούμε και άλλο θέλουμε να πούμε. Στην
προσωπική ζωή αυτό δικαιολογείται ή τουλάχιστον...διευθετείται. Τι
συμβαίνει όμως όταν λέμε τα λάθος πράγματα στον εργασιακό χώρο;
Η λεκτική επικοινωνία, που χρησιμοποιείται στον εργασιακό χώρο έχει ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα και στην ουσία διαμορφώνει όχι μόνο το πλαίσιο, του πως σας ακούν και σας βλέπουν οι άλλοι, αλλά και του τι αισθάνονται για σας.
Λέξεις ή καλύτερα ήχοι όπως «εμ, μπα, λοιπόν» δυσχεραίνουν το μήνυμα που θέλετε να δώσετε, ενώ οι φράσεις τύπου «ποτέ, αποκλείεται, είναι αδύνατο» είναι απογοητευτικές, αρνητικές αλλά κυρίως αντιπαραγωγικές. Ποιες είναι λοιπόν, οι εργασιακά...απαγορευτικές φράσεις;
Λοιπόν, νομίζω…
Οι λέξεις «Νομίζω, θεωρώ, νιώθω κλπ» στον επιχειρηματικό τομέα θεωρούνται «αποθαρρυντικές». Με άλλα λόγια, στα μάτια των συναδέλφων σας, ανωτέρων ή όχι, όταν χρησιμοποιείτε αυτές τις λέξεις, μοιάζετε λιγότερο επαγγελματίες και το μήνυμά σας ακούγεται ανίσχυρο. Για παράδειγμα είναι καλύτερο να λέτε «Αυτό είναι το καλύτερο σχέδιο» παρά «Θεωρώ ότι αυτό είναι το καλύτερο σχέδιο» και είναι προτιμότερο να πείτε «Σας ευχαριστώ» από το «Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω».
Δεν ξέρω...
Στην ίδια ακριβώς λογική, το «Δεν μπορώ» υποδηλώνει απροθυμία να βοηθήσετε και να προτείνετε λύσεις. Η αλήθεια είναι ότι, αυτό που θέλουν οι εργοδότες, είναι να ξέρουν ότι είστε διατεθειμένοι να μάθετε καινούρια πράγματα και να ανταποκριθείτε στις προκλήσεις. Άρα, αντί να απαντήσετε κατηγορηματικά «Δεν μπορώ», είναι καλύτερα να τονίσετε το ζήτημα και να προσπαθήσετε να βρείτε τρόπους να το αντιμετωπίσετε. Για παράδειγμα, αν σας ζητηθεί να παρουσιάσετε ένα project σε μία χρονική στιγμή που έχετε ήδη αναλάβει μία άλλη δέσμευση, πείτε «Δυστυχώς έχω κάποια άλλη εργασιακή υποχρέωση την ίδια στιγμή, αλλά θα μπορούσε ο τάδε συνεργάτης του, με τον οποίο συνεργαζόμαστε πολύ στενά στο συγκεκριμένο ζήτημα, να το αναλάβει».
Αλλά...
Είναι γεγονός ότι όταν κάποιος επιμένει να καταρρίπτει τις ιδέες των άλλων (συνήθως των υφισταμένων του) αυτό που επιτυγχάνει, είναι να εμποδίζει τη δημιουργικότητα και την πρωτοτυπία των απόψεών τους. Είναι φυσικό ότι, όταν κάποιος αρνείται τη μία ιδέα μετά από την άλλη, οι συνεργάτες θα πάψουν πια να εκφράζουν τις προτάσεις τους. Έτσι κάποιες πολύ καλές ιδέες θα απορριφθούν πριν καν ακουστούν. Αντί λοιπόν να προβείτε στο «Αυτή δεν είναι καλή ιδέα», αφήστε το συνεργάτη σας να ολοκληρώσει και κάντε του διευκρινιστικές ερωτήσεις του τύπου «Πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτό;»
Θα προσπαθήσω
Η φράση «δε φταίω εγώ» ακούγεται… αμυντική. Αν κάποιος ρωτήσει τι πήγε στραβά, ίσως να μην ρίχνει καν την ευθύνη σε σας, αλλά με την απάντηση σας αυτή αυτόματα στρέφετε το ενδιαφέρον πάνω σας. Στην περίπτωση αυτή, απλά ρωτήστε «Μπορείτε να μου εξηγήσετε ακριβώς τι συνέβη;» ή «Ας βρούμε έναν τρόπο ώστε να μην ξανασυμβεί». Ωστόσο δείξτε προσοχή στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, γιατί δεν είναι σωστό ούτε να λαμβάνετε εσείς την ευθύνη για κάτι που δεν έχετε κάνει, ούτε όμως και να αναφέρετε ποιος το έχει κάνει. Κρατήστε μια ουδέτερη στάση, εφόσον το θέμα δεν σας αφορά άμεσα, γιατί και στις δύο περιπτώσεις κινδυνεύετε να φανείτε ότι δεν είστε ομαδικός παίχτης.
Υποθέτω…
Το να ισχυρίζεται κάποιος «Όχι αυτό είναι αδύνατο» είναι ακριβώς το ίδιο με το να λέει «Δε μπορώ να το κάνω». Και οι δύο φράσεις δείχνουν αρνητική διάθεση και υποδηλώνουν ότι δεν επιθυμεί να μπει καν στον κόπο να το προσπαθήσει. Η αρνητική στάση είναι μεταδοτική και εξαπλώνεται σαν... ιός, γεγονός που δεν βοηθά κανέναν, ιδιαίτερα στον εργασιακό χώρο, που έρχεστε αντιμέτωποι με ανθρώπους, με τους οποίους υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχατε καμία απολύτως σχέση. Επειδή όμως πρέπει να κρατήσετε μία θετική στάση, που θα κάνει τις ώρες στην εργασία σας περισσότερο υποφερτές, αναζητήστε φράσεις όπως «Ας δούμε ποιοι άλλοι τρόποι υπάρχουν για να γίνει αυτό.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου