ΑΡΑΧΩΒΙΤΙΚΑ: Τα παιδιά θα έρθουν με τις κούνιες....

Αυτό το χωριό επέλεξα για μόνιμη κατοικία
της πενταμελούς οικογένειάς μου

Προ ημερών είχα αναρτήσει στο Facebook το link ενός άρθρου ιστοσελίδας της πόλης μας, που αναφερόταν στις διαμαρτυρίες κατοίκων της περιοχής των Αραχωβίτικων του Δήμου Πατρέων, σχετικά με το "ξήλωμα" της μοναδικής παιδικής χαράς που διατίθεται στην παραλία του χωριού.

Τότε είχα πει ότι ο κ. Πελετίδης θα κριθεί ως Δήμαρχος Πατρέων κι όχι ως έντιμος άνθρωπος. Το ίδιο ισχύει όμως και για το τοπικό συμβούλιο και τον Πρόεδρο αυτού, διότι όπως πληροφορούμαι (αν με πληροφορούν ορθά), τις κούνιες δεν τις «ξήλωσε» ο Δήμος αλλά ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου, ο όποιος μάλιστα τις πήρε σπίτι του (;;;) προς «φύλαξη», ισχυριζόμενος ακαταλληλότητα ή φθορά του δοκαριού της όλης κατασκευής. Μέχρι εδώ όλα καλά...

Ερωτώ λοιπόν τον κύριο Πρόεδρο. Ενημέρωσε με έγγραφό του την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου για το πρόβλημα στην παιδική χαρά ή απλά…πήρε τις κούνιες σπίτι του; Αν ναι, καλώς διαμαρτύρονται οι κάτοικοι και στρέφουν τα πυρά τους στο Δήμαρχο. Αν όχι, τότε ο κ. Πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου πρέπει να δώσει πειστικές εξηγήσεις στους κατοίκους, για το ποια (πολιτική) σκοπιμότητα υποκρύπτεται πίσω από το καλοκαιριάτικο "ξήλωμα" της παιδικής χαράς....

Τα Αραχωβίτικα είναι ένα πανέμορφο παραθαλάσσιο χωριό, λίγα μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο της Πάτρας, απαρτίζεται από τον ομώνυμο οικισμό και από τα «Κάτω Αραχωβίτικα» και κατά την απογραφή του 2011 βρέθηκε να έχει 902 κατοίκους. Στο χωριό υπάρχουν ιαματικά λουτρά γνωστά από την αρχαιότητα.

Αυτό λοιπόν το χωριό επέλεξα για μόνιμη κατοικία της πενταμελούς οικογένειάς μου, πριν από 10 περίπου χρόνια. Και παρά τα (φυσιολογικά) προβλήματα ενσωμάτωσης και αποδοχής που αντιμετωπίζει κάθε «φερτός», θεωρώ ότι αποτελεί ιδανικό μέρος για να μεγαλώσει κανείς τα παιδιά του, μακριά από τους διάφορους κινδύνους που ελλοχεύουν σ’ ένα πυκνοκατοικημένο αστικό  κέντρο. Οι περισσότεροι (πλην εξαιρέσεων) κάτοικοι των Αραχωβιτίκων είναι εργατικοί, φιλόξενοι και αγνοί. Μεγάλη μερίδα αυτών εργάζεται και συντηρείται από το παρακείμενο εργοστάσιο του ΤΙΤΑΝ. Ο ένας ενδιαφέρεται για τον άλλον και δεν υπάρχει άγχος, δεν υπάρχει φόβος, η περιοχή είναι ιδανική για το παιχνίδι των παιδιών. Για τα παιδιά, που μαζεύονται κάθε χειμωνιάτικο πρωινό στο τριθέσιο στο σχολείο της περιοχής, οι συνθήκες πράγματι μοιάζουν ιδανικές. Παιχνίδι, κανένας φόβος εγκληματικότητας και χαλαρότητα.

Τέτοιου είδους όμως ενέργειες και (πολιτικές) συμπεριφορές, σαν και την παραπάνω, υποβαθμίζουν τελικά αυτό το πανέμορφο παραλιακό κομμάτι του Δήμου μας και αποτρέπουν κάποιες «φερτές» οικογένειες (σαν τη δική μου) να εγκατασταθούν στο χωριό και να συμβάλλουν (όσο μπορούν) στην αναβάθμιση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της περιοχής. Εκτός κι αν αυτός είναι ο στόχος...

Μετά όμως μην διαμαρτυρόμαστε για τον Προαστιακό που δεν έρχεται και για το δημοτικό σχολείο που κινδυνεύει να κλείσει λόγω έλλειψης παιδιών...Τα παιδιά θα έρθουν με τις κούνιες....!!!

 

Δημήτρης Καραγεωργόπουλος

Κάτοικος Αραχωβίτικων Δήμου Πατρέων