"Η
«αβέβαιη περιπέτεια» που πλήττει το κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα, τους
ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους, αλλά και την κοινωνική συνοχή στη
χώρα μας, ιδιαίτερα τα τελευταία έξι χρόνια, σταδιακά και ανησυχητικά
μεταμορφώνεται, υπό την εποπτεία και τη συστηματική παρακολούθηση του
«αόρατου χεριού των δανειστών», σε ουσιαστική ανατροπή της κοινωνικής
ασφάλισης και σε συρρίκνωση των θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων.
Η
μεταμόρφωση αυτή οδηγεί στην εφαρμογή της αρχής «των ελάχιστων
προδιαγραφών» του νόμου περί φτωχών του 19ου αιώνα, με την έννοια ότι η
όποια κοινωνική παροχή ακόμη και της κύριας σύνταξης θα εξαρτάται «από
το σύστημα της νοητής κεφαλαιοποίησης με τη δημιουργία ατομικών μερίδων
ανά ασφαλισμένο και παρακράτηση ενός ποσού κλιμακούμενου ανάλογα με το
εισόδημα για τη χρηματοδότηση του συστήματος. Το τελικό ποσό σύνταξης
που θα προκύπτει από τους κανόνες νοητής κεφαλαιοποίησης θα προστίθεται
στην εθνική σύνταξη».
Με
άλλα λόγια, επιδιώκεται το σύστημα κεφαλαιοποίησης που θα εφαρμοστεί
μετά τη συγχώνευση των 11 ταμείων επικουρικής ασφάλισης στο Ενιαίο
Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) να εφαρμοστεί και στα ενοποιημένα
τρία ταμεία κύριας ασφάλισης, με ελεύθερη πτώση, εκτός των επικουρικών,
και των κύριων συντάξεων, χωρίς ταυτόχρονα να μπορεί να υποστηριχθεί
ποσοτικά η εξασφάλιση της βιωσιμότητας του συστήματος κοινωνικής
ασφάλισης.
