Ο Χρήστος Λιακόπουλος, που πέθανε το Σάββατο και κηδεύτηκε την περασμένη Κυριακή, υπήρξε για χρόνια μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του τοπικού ΠΑΣΟΚ ενώ επίσης διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στις συνδικαλιστικές υποθέσεις της ΠΑΣΚΕ αλλά και της ΓΣΕΕ.
Υπήρξε μέλος της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ (κυρίως την περίοδο Ραυτόπουλου- Δασκαλάκη αλλά και αργότερα), ενώ και παράλληλα ήταν, σε τοπικό επίπεδο, ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της ΠΑΣΚΕ. Η ιδιότητα αυτή δεν περιορίζονταν μόνο στο συνδικαλιστικό επίπεδο. Η ΠΑΣΚΕ υπήρξε για πάρα πολλά χρόνια η ισχυρότερη και καλύτερα συγκροτημένη συνιστώσα του τοπικού ΠΑΣΟΚ που, ούτως ή άλλως, ήταν εξαιρετικά ισχυρό στην πατραϊκή κοινωνία. Από τη σκοπιά αυτή, ο Χρήστος Λιακόπουλος, συνήθως από το παρασκήνιο, ήταν για περισσότερο από δύο δεκαετίες ένας βασικός παίκτης στο τοπικό πολιτικό παιχνίδι.
Ταυτόχρονα υπήρξε, επίσης για δεκαετίες, η ηγετική φιγούρα του Εργατικού Κέντρου που ήταν και το στρατηγείο του. Θα πρέπει, βέβαια, να σημειωθεί ότι ο Λιακόπουλος βρέθηκε στην ηγεσία του Εργατικού Κέντρου στα χρόνια της αποβιομηχάνισης και ως εκ τούτου η δράση του συνδέθηκε με σοβαρές ήττες του εργατικού κινήματος στην Πάτρα. Το αν οι ήττες αυτές θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί με μια άλλη συνδικαλιστική τακτική δεν είναι καθόλου βέβαιο, αλλά σε κάθε περίπτωση, αυτές καταγράφτηκαν επί των ημερών του.
Ανεξάρτητα από την πολιτική και συνδικαλιστική του διαδρομή και τις εκτιμήσεις που μπορεί να υπάρξουν γι' αυτήν, ο Χρήστος Λιακόπουλος διέθετε μια ιδιαίτερη προσωπική στάση. Σε μια εποχή που ένας μεγάλος αριθμός ομολόγων του μεταπήδησε σε κρατικά και κυβερνητικά αξιώματα, που συχνά αποδείχθηκαν λίαν επωφελή για τους μεταπηδήσαντες, ο Λιακόπουλος όχι μόνο δεν διεκδίκησε, αλλά αρνήθηκε σταθερά παρόμοιες προσφορές, παραμένοντας διαρκώς εφ' ω ετάχθη εξ αρχής. Θα μπορούσε μάλιστα να σημειώσει κανείς ότι αυτή η αυστηρή προσωπική του στάση, ίσως να ήταν το σημαντικότερο στοιχείο της προσωπικότητάς του.
Ο Χρήστος Λιακόπουλος υπήρξε εκπρόσωπος και προϊόν μιας εποχής που το ΠΑΣΟΚ κυριαρχούσε στην πολιτική ζωή της χώρας. Εζησε το θρίαμβο και την ακμή του και άρχισε να παίρνει αποστάσεις αφότου ο Τσοχατζόπουλος, που η ΠΑΣΚΕ ήταν το κύριο όπλο του, ηττήθηκε από το Σημίτη. Ο Χρήστος Λιακόπουλος έζησε και την πλήρη παρακμή και απαξίωση του ΠΑΣΟΚ, βιώνοντας μαζί με τον ατομικό του βίο και ένα πλήρη πολιτικό κύκλο.
@ Με απόφασή του, το συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Ρίου στην έκτακτή του συνεδρίαση το Σάββατο αποφάσισε να εκφράσει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος.
Μετά από πρόταση του προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Ρίου εις μνήμην του εκλιπόντος, έκαστος σύμβουλος να προσφέρει συμβολικό ποσό το οποίο θα διατεθεί στον Σύλλογο Γονέων παιδιών με νεοπλασματική ασθένεια «ΦΛΟΓΑ».
«Ο θάνατος του Χρήστου Λιακόπουλου αφήνει για όλους εμάς, τους επί χρόνια συντρόφους του, αλλά και για το εργατικό κίνημα της χώρας ένα μεγάλο κενό» επισημαίνει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή της η ΝΕ ΠΑΣΟΚ Αχαΐας.
Ανακοίνωση εξέδωσε και η ΓΣΕΕ στην οποία τονίζεται ότι «ο Χρήστος Λιακόπουλος διακρίθηκε για τους εργατικούς και κοινωνικούς του αγώνες με στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων».
Δημήτρης Σ. Αβραμίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου