«Εσβησε» η καπνοβιομηχανία Γεωργιάδη

Η ιστορική καπνοβιομηχανία Γεωργιάδη, γνωστή για τα τσιγάρα με το σήμα «22», παραμένει εδώ και έναν χρόνο κλειστή. Η αδυναμία της διοίκησης να καταβάλει στο υπουργείο Οικονομικών τον ειδικό φόρο που πληρώνουν οι καπνοβιομηχανίες τής έχει στερήσει τη δυνατότητα των εξαγωγών, που ήταν και η βασική πηγή των εσόδων της. Οι εργαζόμενοι παραμένουν επί περίπου δεκατρείς μήνες απλήρωτοι και έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας. Παράλληλα, η εταιρεία κατέθεσε αίτηση πτώχευσης στο Μονομελές Πρωτοδικείο Θηβών, η οποία είχε προγραμματιστεί να συζητηθεί στις 16 Μαΐου, αλλά πήρε αναβολή.

Η αναβολή ζητήθηκε από τους εργαζομένους, καθώς έχει εμφανιστεί στο προσκήνιο ξένος επενδυτής που ενδιαφέρεται να εξαγοράσει τη μονάδα, αλλά με τη σειρά του επιθυμεί να αποκτήσει «καθαρή» την εταιρεία και ζητεί ρύθμιση των οφειλών, που σύμφωνα με πληροφορίες αγγίζουν τα 500.000 ευρώ. Οι περίπου 25 εναπομείναντες εργαζόμενοι της καπνοβιομηχανίας δεν επιθυμούν την πτώχευση, καθώς θα είναι οι τελευταίοι που θα ικανοποιηθούν. Πρόσφατα μάλιστα πραγματοποιήθηκε τριμερής συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας για να διευθετηθούν εργασιακά θέματα.

Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι διατηρούν και επιφυλάξεις σχετικά με τις προθέσεις του επενδυτή. Η ουσία είναι ότι η οικογένεια Φαντοπούλου, που είναι οι βασικοί μέτοχοι της καπνοβιομηχανίας, δεν είναι σε θέση να στηρίξει οικονομικά την επιχείρηση και το θετικό σενάριο για τους εργαζομένους θα ήταν η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος.

Η καπνοβιομηχανία Γεωργιάδη μετρά 75 χρόνια ζωής. Ιδρύθηκε το 1938 και η ναυαρχίδα των σημάτων της ήταν το αντινικότ «22». Τα τελευταία δέκα χρόνια οι πωλήσεις της έφθιναν και η επιχείρηση εμφάνιζε ζημιές από την πρώτη γραμμή των κερδών, αφού το κόστος πωλήσεων ξεπερνούσε τον συνολικό τζίρο. Ακόμα και το 2002, όταν οι πωλήσεις είχαν διαμορφωθεί στα 23 εκατ. ευρώ, η εταιρεία είχε ζημιές 1,44 εκατ. ευρώ.

Η αδυναμία εξαγωγών προέκυψε για πρώτη φορά στις αρχές του 2010. Και αυτό γιατί καταλογίστηκαν πρόστιμα από το Δημόσιο για διαφυγόντες δασμούς. Η εταιρεία προσέφυγε στα δικαστήρια, αλλά ώσπου να τελεσιδικήσει η υπόθεση (ακόμα δεν υπάρχει απόφαση) δεσμεύθηκαν οι τραπεζικές εγγυήσεις της, κάτι που έφερε και την αδυναμία εξαγωγών. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πωλήσεις της εταιρείας το 2010 κατακρημνίστηκαν στα 748.000 ευρώ έναντι 5 εκατ. ευρώ το 2009. Ο τελευταίος δημοσιοποιημένος ισολογισμός του 2011 κατέγραψε πωλήσεις 317.000 ευρώ και συσσωρευμένες ζημιές 10 εκατ. ευρώ.

Η διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας κυρία Ιωάννα Φαντοπούλου προσπάθησε να παίξει το τελευταίο χαρτί το 2011 ποντάροντας υποχρεωτικά στην εγχώρια αγορά. Λάνσαρε το σήμα MG Gold με τιμή 2,60 ευρώ, συμπιέζοντας τα περιθώρια κέρδους, έτσι ώστε να διατηρηθεί στην αγορά. Μάλιστα, αύξησε την προμήθεια των λιανοπωλητών (περίπτερα, ψιλικατζίδικα κ.λπ.) και με μια δραματική σε τόνο επιστολή της προς τους συνδέσμους των περιπτερούχων ζήτησε τη στήριξή τους ώστε να βοηθηθεί μια μικρή αμιγώς ελληνική καπνοβιομηχανία. Το πείραμα δεν πέτυχε, υπήρξαν καταγγελίες από την πλευρά της για πόλεμο από τις πολυεθνικές, και έτσι η επιχείρηση που κάποτε απασχολούσε 80 εργαζομένους έφθασε στο σημερινό αδιέξοδο.

Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 17 Μαΐου 2013