Τσιμέντα Χαλκίδας
«Συνθήκες γαλέρας» για εργαζόμενους που απασχολούνται «εργολαβικά» σε διάφορες δραστηριότητες στο χώρο της ΑΓΕΤ. Εκτός από τις αποδοχές που είναι «ψίχουλα» κυριολεκτικά, προσφάτως ορισμένοι ανακάλυψαν ότι στις συμβάσεις τους έχουν καταχωρηθεί «ως συσκευαστές σταφίδας, σύκων και φρούτων, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Βάσω Κυριαζή στην εφημερίδα Ταχυδρόμος.
Η παραπάνω διαπίστωση σχετικά με τις «συνθήκες γαλέρας» κάτω από τις οποίες εργάζεται το προσωπικό σε ιδιωτικά συνεργεία εργολάβων είναι η σκληρή πραγματικότητα αλλά και «κοινό μυστικό» σε όλους τους χώρους.
Αυτό που ωστόσο συνέβη σε εργαζόμενους εργολαβίας μέσα στην ΑΓΕΤ που έχει αναλάβει εταιρεία με έδρα την Ελευσίνα που δραστηριοποιείται στο χώρο της ενοικίασης και εκμίσθωσης μηχανημάτων και ειδών εξοπλισμού, ξεπερνά κάθε φαντασία… αφού η φόρτωση και η εκφόρτωση τσιμέντου «μετατράπηκε» σε συλλογή και συσκευασία σύκων και σταφίδας…
Είναι δε αξιοσημείωτο ότι η σύμβαση έγινε το Φλεβάρη του 2012 και η «ειδικότητα» αποκαλύφθηκε μόλις ο εργαζόμενος παρέλαβε στα χέρια του την καταγγελία της σύμβασης στις 25-8-2013 και δεν πίστευε στα μάτια του όταν διαπίστωσε ότι είχε «προσληφθεί και δηλωθεί σαν συσκευαστής σταφίδας…». Το δε ημερομίσθιο εντάσσεται και αυτό στις «συνθήκες γαλέρας» καθώς μικτά υπολογίζεται στο «ιλιγγιώδες» ποσό των 26,18 ευρώ ημερησίως.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια μέσα στο χώρο της ΑΓΕΤ Ηρακλής τα ιδιωτικά συνεργεία πολλαπλασιάστηκαν και έχουν αναλάβει διάφορες δραστηριότητες. Η ευθύνη για το προσωπικό και το καθεστώς απασχόλησής του ανήκει αποκλειστικά στις ιδιωτικές εταιρείες εργολαβιών, ωστόσο εγείρεται ένα θέμα κυρίως ηθικό όσον αφορά μία μεγάλη τσιμεντοβιομηχανία όπως η ΑΓΕΤ που θα μπορούσε κάτω από άλλες συνθήκες να «ελέγχει κυρίως θέματα που άπτονται των συνθηκών απασχόλησης του προσωπικού» στους ιδιώτες που όπως φαίνεται προκειμένου να έχουν μεγαλύτερο όφελος από την ανάθεση του έργου που έχουν αναλάβει, σπεύδουν να αξιοποιήσουν ότι «παραθυράκια» μπορεί να δίνει η εργατική νομοθεσία λάστιχο για να απασχολούν προσωπικό για ένα κομμάτι ψωμί και με συμβάσεις μεσαίωνα, μετατρέποντας αυτούς τους εργαζόμενους στην κυριολεξία στης «γης τους κολασμένους».
Επιπλέον η σύμβαση καταγράφεται με ως αορίστου χρόνου με εκ περιτροπής απασχόληση όμως όπερ σημαίνει ότι όσοι εργαζόμενοι ανήκουν σε αυτό το «καθεστώς» πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, αρκεί να δεχτούν ένα τηλέφωνο…
Εργολαβοποίηση δραστηριοτήτων…
Η δραστηριοποίηση εργολάβων στην ΑΓΕΤ δεν είναι καινούργια υπόθεση, καθώς εδώ και αρκετές δεκαετίες συγκεκριμένες δραστηριότητες που αφορούσαν κυρίως τη συντήρηση, τη λειτουργία γερανών και ανυψωτικών μηχανημάτων είχαν ανατεθεί σε παραδοσιακούς εργολάβους της περιοχής που είχαν σχέση με το αντικείμενο και μάλιστα το προσωπικό τους, οι απολογιστικοί υπάλληλοι αριθμούσαν αρκετές εκατοντάδες που ήταν κατοχυρωμένοι εργασιακά και πολλοί από αυτούς έχουν συνταξιοδοτηθεί μετά από πολλά χρόνια απασχόλησης.
Τα τελευταία χρόνια μέχρι και σήμερα στο χώρο της ΑΓΕΤ στο Βόλο δραστηριοποιούνται έξι τουλάχιστον ιδιώτες εργολάβοι που σε τομείς όπως η καθαριότητα, η φόρτωση, εργολαβία για συντήρηση, ηλεκτρολογικά κ.α.
Ο Όμιλος τα τελευταία χρόνια μέσα από τα σχέδια εθελουσίας εξόδου χωρίς την παράλληλη κάλυψη των θέσεων όσων αποχώρησαν από νευραλγικά τμήματα του εργοστασίου προέκρινε τη λύση των εργολαβιών με αποτέλεσμα, αφενός να υπάρχει εντατικοποίηση ακόμη περισσότερο την εργασία για το εναπομείναν μόνιμο προσωπικό και αφετέρου να έχουν ανατεθεί εργολαβίες για βασικές δραστηριότητες.
Οι εργαζόμενοι της τσιμεντοβιομηχανίας μάλιστα δεν κρύβουν το φόβο τους ότι επιχειρείται σταδικά εργολαβοποίηση ακόμα και σε παραγωγικά τμήματα του εργοστασίου.
Συμβάσεις με «μηδέν ώρες»
Μετά τις επιχειρησιακές και τις ατομικές συμβάσεις, τη μετατροπή των απανταχού μισθωτών σε «μπλοκάκηδες», την πάσης φύσεως μερική απασχόληση, τα «mini jobs» (με μισθολογικό πλαφόν τα 400 ευρώ) τώρα εφαρμόζονται και οι συμβάσεις με «μηδέν ώρες».
Πρόκειται για άλλη μια φοβερή «εξέλιξη» της λεγόμενης ελαστικοποίησης του ωραρίου, κατά την οποία ο εργοδότης δεν υποχρεούται να ενημερώνει τον εργαζόμενο ούτε για πόσες μέρες ούτε για πόσες ώρες θα εργαστεί..., ούτε πότε θα πάρει ρεπό, ούτε για οτιδήποτε άλλο!
Είναι δε ξεκάθαρο ότι ο μοναδικός απαράβατος -και άτυπος- «κανόνας» των συμβάσεων αυτών είναι ο εξής, όταν χτυπήσει το τηλέφωνο για το μεροκάματο, μην τυχόν και επικαλεστείς το οποιοδήποτε κώλυμα, διότι... μετά υπάρχει θέμα… Δεν πρόκειται να σε ξανακαλέσουν, ίσως και ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου