ΜΙΧΑΕΛ ΖΟΜΕΡ: Η Γερμανική πολιτική δεν θα βγάλει την ΕΕ από την κρίση

Ο πρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης Εργατικών Σωματείων τονίζει ότι αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη είναι ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα που θα βοηθήσει τις χώρες του Νότου να σταθούν ξανά στα πόδια τους

Με «σημαία» την επιτυχία της γερμανικής οικονομίας, που ακμάζει εν μέσω οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση της Ανγκελα Μέρκελ προωθεί προγράμματα σκληρής λιτότητας για ολόκληρη την Ευρώπη και κυρίως τις χώρες του Νότου. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι στη Γερμανία αποκαλύπτουν την άλλη όψη του νομίσματος, καθώς οι αριθμοί μεν ευημερούν, οι άνθρωποι όμως όχι, και οι Γερμανοί συνδικαλιστές δεν κρύβουν την αγωνία τους για τις επιπτώσεις της στρατηγικής που προσπαθεί να επιβάλει η κυβέρνησή τους. Μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής», ο Μίχαελ Ζόμερ, πρόεδρος της γερμανικής συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας DGB, και πρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης Εργατικών Σωματείων, χαρακτηρίζει «σκανδαλώδη» την επίθεση που εξαπολύεται στα εργασιακά δικαιώματα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με πρωτεργάτρια τη Γερμανίδα καγκελάριο.

Εν μέσω κρίσης, η γερμανική οικονομία πάει καλά, όμως ποια είναι η κατάσταση των Γερμανών εργαζομένων;

Η Γερμανία βρίσκεται συγκριτικά σε καλή

κατάσταση. Εχουμε ισχυρή βιομηχανία και δυνατό τομέα παροχής υπηρεσιών. Για πολλούς Γερμανούς, όμως, η ανάκαμψη της οικονομίας δεν θα επιφέρει αλλαγές. Εκατομμύρια εξ αυτών έχουν θέσεις μερικής απασχόλησης, είναι «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι, με δουλειά περιορισμένης διάρκειας. Τώρα ήρθε η ώρα οι εργαζόμενοι να πάρουν το μερίδιο που τους αναλογεί. Στόχος μας στις φετινές συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι μια γερή αύξηση μισθών.

Η Γερμανία έχει ήδη βιώσει μια μακρά περίοδο περικοπών με την αποκαλούμενη Ατζέντα 2010, όμως τώρα προωθεί ακόμη πιο σκληρές λύσεις για τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μπορεί να αποδώσει αυτή η στρατηγική;

Υπό το βάρος της κρίσης εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού τα κοινωνικά κεκτημένα. Είναι σκανδαλώδες ότι εξατμίζονται τα εργασιακά δικαιώματα, μειώνονται οι κατώτατοι μισθοί και περικόπτεται η αυτονομία των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αυτό ούτε πρέπει ούτε επιτρέπεται να είναι ο δρόμος της Ευρώπης. Χρειαζόμαστε προοπτική για τους ανθρώπους, θέσεις εργασίας για εκατομμύρια ανέργους και κυρίως τους νέους. Η Ατζέντα 2010 έκανε πραγματικότητα για πολλούς Γερμανούς τη φτώχεια, παρότι εργάζονται και τελικά στηρίζονται στο κράτος και τα επιδόματα για να ζήσουν.

Δεν καταλαβαίνω καθόλου την πολιτική της Ανγκελα Μέρκελ. Φυσικά και πρέπει τα ευρωπαϊκά κράτη να διαχειριστούν το δημόσιο χρέος τους, μεταξύ αυτών και η Γερμανία. Αλλά αυτό δεν είναι μόνο θέμα δαπανών, είναι και θέμα εσόδων. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα ευρωπαϊκό αναπτυξιακό πρόγραμμα. Η ανάπτυξη και η απασχόληση δεν έρχονται με τις περικοπές, αλλά με την επένδυση στην εκπαίδευση, τις υποδομές και τις νέες τεχνολογίες. Η αλήθεια είναι ότι εμείς στη Γερμανία δεν βγήκαμε από την κρίση με τη λιτότητα αλλά με προγράμματα τόνωσης της οικονομίας και την εργασία μερικής απασχόλησης. Οι περικοπές, τις οποίες κηρύττουν τώρα οι πολιτικοί ηγέτες, δεν θα μας βγάλουν από την κρίση. Η Ευρώπη χρειάζεται ένα πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας ύψους δισεκατομμυρίων, για να σταθούν στα πόδια τους οι χώρες του Νότου.

Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει λοιπόν σε ευρωπαϊκό επίπεδο;

Χρειαζόμαστε μια σαφή ρύθμιση στον εργασιακό τομέα. Η Ευρώπη χρειάζεται μια κοινωνικά δίκαιη πολιτική, διαφορετικά θα κλονιστεί συθέμελα το οικοδόμημα ειρήνης που έχει φτιαχτεί. Απαιτούμε κατηγορηματικά την κοινωνική πρόοδο για την Ευρώπη. Οι κανόνες πρέπει να ισχύουν για όλους, και για τις αγορές. Οι κερδοσκόποι και οι τραπεζίτες πρέπει επιτέλους να μπουν στη θέση τους και τα κράτη δεν μπορούν να πέφτουν θύματα εκβιασμού. Αλλά βλέπω και μια πρόκληση για τα συνδικάτα. Οφείλουμε να συνεπάρουμε τον κόσμο με τα αιτήματά μας και να οργανωθούμε πέρα από τα σύνορα.

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΑΔΑΜΙΔΟΥmadam@pegasus.gr