Παράνομη η μονομερής εφαρμογή του μνημονίου σε συμβάσεις που έχει παρέλθει το εξάμηνο της μετενέργειας πριν από την 14η Φεβρουαρίου

Του Δ. Καραγεωργόπουλου

Είναι παράνομη η μονομερής επιβολή μειώσεων, κατ' εφαρμογή του μνημονίου, σε κλάδους και επιχειρήσεις που η συλλογική σύμβαση εργασίας έληξε ή καταγγέλθηκε μέσα στο 2011 (ή και νωρίτερα) και παρήλθε το εξάμηνο της μετενέργειας πριν από την 14η Φεβρουαρίου 2012. Στην άποψη αυτή συνηγορούν αρκετοί καθηγητές εργατικού δικαίου, αλλά και το ίδιο το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, το οποίο στις 12.3.2012 εξέδωσε την Αριθ. Πρωτ. 4601/304 διευκρινιστική εγκύκλιο, στην παρ. 4Γ του οποίου αναφέρει: "Γ. Για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που έχουν λήξει ή καταγγελθεί και μέχρι την 14.2.2012 έχει παρέλθει και το 6μηνο παράτασης ισχύος τους, όπως προέβλεπε η π αρ. 5 τ ου α ρ. 9 τ ου ν . 1876/1990, ( που καταργήθηκε μ ε  τ ο ν . 4046/2012), δίνεται η παράταση του τριμήνου (14.2.2012 έως 14.5.2012) μόνο για τη σύναψη νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας από τα μέρη, που έχουν το δικαίωμα αυτό σύμφωνα με το νόμο διότι: α. Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που έχουν λήξει ή καταγγελθεί και μέχρι την 14.2.2012 έχει παρέλθει και το 6μηνο παράτασης ισχύος τους έχουν πάψει να παράγουν έννομα αποτελέσματα ως συλλογικές συμβάσεις και οι όροι τους έχουν απολέσει τον κανονιστικό χαρακτήρα τους, παραμένουν δε στις ατομικές συμβάσεις ως απλοί ενοχικοί όροι."

Σε μια τέτοια περίπτωση πρακτικά σημαίνει ότι ο εργοδότης, που υπάγεται σε μια κλαδική, ομοιοεπαγγελματική ή επιχειρησιακή σύμβαση που έληξε ή καταγγέλθηκε και παρήλθε η μετενέργεια της πριν από την 14η Φεβρουαρίου, χρειάζεται την συναίνεση ενός εκάστου εργαζομένου της επιχείρησής του, για να επιβάλει μονομερώς μειώσεις ή καταργήσεις όρων που περιλαμβάνονταν σε προηγούμενες συλλογικές ρυθμίσεις. Ακόμα και ένας εργαζόμενος να αρνηθεί τροποποίηση της ατομικής του σύμβασης, τότε οι υπόλοιποι, έχουν δικαίωμα, μετά από 1 έως 5 έτη, να διεκδικήσουν δικαστικά τις διαφορές που θα προκύψουν ανάμεσα σε αυτούς και τον εργαζόμενο που αρνήθηκε, με βάση την αρχή της ίσης μεταχείρισης, και μάλιστα με τόκο υπερημερίας. Επίσης, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, είναι άκυρη η απόλυση εργαζόμενου επειδή αρνήθηκε τροποποίηση προς το δυσμενέστερο των όρων εργασίας ή αρνήθηκε να συναινέσει σε μια παράνομη πράξη του εργοδότη.

Βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμα και σε καιρούς που τα πάντα ισοπεδώνονται, υπάρχουν "αχτίδες" αντίστασης και αντίδρασης!!!