Μπορεί να παραιτήθηκα από το ΠΑΣΟΚ, αλλά η σημερινή κίνηση Παπανδρέου για δημοψήφισμα είναι κίνηση ΡΟΥΑ ΜΑΤ. Πολύ μεγάλο το διακύβευμα για τη χώρα, αλλά όλοι πρέπει να πάρουμε πλέον ξεκάθαρη θέση. Ήρθε η ώρα για το Μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ!
Τα ναι μεν αλλά, μας τελείωσαν.
Μακάρι ο Παπανδρέου να είχε τα ….κότσια να το είχε κάνει από το πρώτο Μνημόνιο. Όλοι θ’ αναλάβουμε τις ευθύνες μας και θα υποστηρίξουμε με υπευθυνότητα τις αποφάσεις μας και τις πολιτικές μας απόψεις.
Στην Ελληνική πολιτική πραγματικότητα, το Δημοψήφισμα έχει πάρει διαστάσεις ακραίου πολιτειακού γεγονότος. Είναι καταφανής η αντίληψη ότι όχι μόνο το Δημοψήφισμα, αλλά και η όποια άλλη λαϊκή συμμετοχή σε αποφάσεις, πλήν της ανά τετραετία εκλογής που εκχωρούμε την Εξουσία στούς πολιτικούς, προκαλεί την αντίδραση και την δυσθυμία τους.
Αντιθέτως, στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες το Δημοψήφισμα υμνείται, ως κραταίωση της Δημοκρατίας, και κατατάσσεται στις πολιτικά λειτουργικές διαδικασίες, που ανακουφίζουν την Αντιπροσώπευση, μεταθέτοντας την επιλογή, σε δύσκολα διλήμματα, στον ίδιο τον Κυρίαρχο Λαό. Οι πολιτικοί, εκεί, έχουν επίγνωση ότι λειτουργούν ως Αντιπρόσωποι των πολιτών. Στην Ελλάδα, του μονοπωλίου της Αντιπροσωπευτικότητας, η όποια άμβλυνσή της εκλαμβάνεται απο τούς «πεφωτισμένους» πολιτικούς μας ως ανοσιούργημα. Το Δημοψήφισμα, όμως, αποτελεί την εγκυρότερη σύγχρονη προσαρμογή και έκφραση της Αμεσης Δημοκρατίας, κατά το πρότυπο που επινόησαν οι πρόγονοί μας. Εξασφαλίζει τη συνεχή συμμετοχή του πολίτη στα κοινά, αποτρέπει την αυθαίρετη διακυβέρνηση και αποκλείει τη Πρωθυπουργοκρατία του κομματικού Αρχηγού.
Η σημερινή κρίση της χώρας μας δεν οφείλεται στον χαμηλό ορθολογισμό των αποφάσεων που έλαβαν για την αντιμετώπιση της οι εκπρόσωποι μας, αλλά οφείλεται στην αρνητική ή πολύ χαμηλή – αδικαιολόγητη ή δικαιολογημένη – αποδοχή αυτών. Ο ορθολογισμός των αποφάσεων τους ίσως δεν είναι ο βέλτιστος, αλλά δεν είναι και το απόλυτα λάθος. Το λάθος είναι ότι η αποδοχή των αποφάσεων επιχειρείται να διασφαλισθεί με την επικοινωνιακή πολιτική και όχι με την πολιτική τους και τα πολιτικά τους επιχειρήματα· με τα μεγάλα και ψεύτικα λόγια τους και όχι με τα έργα τους. Θεωρούν ότι η αποδοχή, είναι δευτερεύον χαρακτηριστικό των αποφάσεων τους επειδή οι ίδιοι έχουν τη θεσμική ισχύ να τις μετασχηματίζουν σε νόμους, που οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν. Η εμπειρία και η ιστορία όμως διδάσκει, ότι η ελεύθερη και γνήσια αποδοχή είναι το βασικότερο χαρακτηριστικό των αποφάσεων και ότι μια απόφαση μεγάλης αποδοχής αλλά μικρού ορθολογισμού είναι αποτελεσματικότερη από μια απόφαση μεγάλου ορθολογισμού αλλά αρνητικής ή μικρής αποδοχής.
Σήμερα, την εποχή της πληροφορίας και του Ιντερνέτ, η επικοινωνιακή πολιτική δεν μπορεί να γεννήσει αποδοχή όπως ίσως γινόταν στο παρελθόν. Αποδοχή μπορεί να γεννήσει μόνο η ελεύθερη απόφαση των πολιτών, ανεξάρτητα αν αυτή έχει μεγάλο ρίσκο ή είναι λανθασμένη.
Αυτές οι σκέψεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι για τη σωτηρία της Χώρας αντί να ζητήσουμε τις συμβουλές των πρώην πρωθυπουργών – που έχουν ευθύνη για τη σημερινή κρίση – να ζητήσουμε τη υπεύθυνη βούληση/απόφαση των πολιτών με ένα Δημοψήφισμα που θα είναι όχημα ελεύθερης και γνήσιας έκφρασης της εξουσίας τους· που θα αποτελέσει την αρχή αναγέννησης της Δημοκρατίας στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, στη Χώρα μας.
Υπό αυτή την έννοια λέω ένα Μεγάλο ΝΑΙ στη διενέργεια Δημοψηφίσματος και δεσμεύομαι να διατυπώσω δημόσια τη θέση μου επί του ερωτήματος που θα τεθεί προς ψήφιση.
Δημήτρης Καραγεωργόπουλος
Συνδικαλιστής – Μέλος ΔΣ ΓΣΕΕ
Προσωπικά αγαπητέ Νίκο δεν έχω μετανοιώσει που έφυγα από το ΠΑΣΟΚ. Βασικά δεν έφυγα εγώ από το ΠΑΣΟΚ, εκείνο έφυγε από εμένα. Ο χώρος της κεντροαριστεράς είναι ο φυσικός πολιτικός μου χώρος. Το ΠΑΣΟΚ έστρεψε το τιμόνι όλο δεξιά και δεν με εξέφραζε πλέον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα υπόλοιπα που γράφεις περί πρωτοπορίας δεν με αγγίζουν. Πάντα είχα πολιτική άποψη και ποτέ δεν την έκρυβα, ούτε θα το πράξω τώρα. Οι εκλογές του ΕΚΠ έχουν δρομολογηθεί και η παράταξή μου έχει πάρει ομόφωνες αποφάσεις για την επόμενη ημέρα. Οπότε ούτε από εκεί τίθεται θέμα πρωτοπορίας!!!