Χωρίς να θέλω να κάνω υποδείξεις - νουθεσίες, διότι δεν είναι τέτοιος ο ρόλος μου, νομίζω ότι η επίθεση κατά ενός σωματείου εργαζομένων με κατηγορίες περί "κοινωνικού αυτοματισμού", σχετικά με τον τρόπο που επιλέγει να προστατέψει τα εργασιακά δικαιώματα των μελών του, υπερβαίνει κάθε πολιτική, δημοσιογραφική και συνδικαλιστική ηθική και δεοντολογία.
Και μάλιστα όταν η επίθεση γίνεται όχι για την προστασία των θέσων εργασίας και της αξιοπρέπειας των εργαζομένων, αλλά καθαρά για να περισωθεί η αξιοπρέπεια κάποιων "αλληλέγγυων" του κινήματος "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ", η οποία μάλλον σήμερα "τσαλακώθηκε" από την παρέμβαση των εργαζομένων της Γέφυρας. Και εγώ προσωπικά, αν κάποιοι μαζευτούν έξω από την επιχείρηση την οποία εργάζομαι (καζίνο), για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στο "Ναό του Διαβόλου", θα παρέμβω και μπορεί να τους "πάρω με τις πέτρες" που λέει ο λόγος! Αν είναι
να υπάρξει διαμαρτυρία στο καζίνο για κάποιο λόγο, θα υπάρξει γιατί θα έχει προκηρύξει απεργία το Σωματείο και όχι τρίτοι για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Κάπως έτσι το είδαν και οι εργαζόμενοι στη γέφυρα.
να υπάρξει διαμαρτυρία στο καζίνο για κάποιο λόγο, θα υπάρξει γιατί θα έχει προκηρύξει απεργία το Σωματείο και όχι τρίτοι για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Κάπως έτσι το είδαν και οι εργαζόμενοι στη γέφυρα.
Προσωπικά θεωρώ ότι δεν αποτελεί κοινωνικό αυτοματισμό η σημερινή παρέμβαση των εργαζομένων της Γέφυρας Ρίου - Αντιρίου, όταν διαπίστωσαν ότι το κίνημα "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" άνοιξε για πολλοστή φορά τις μπάρες στα διόδια . Πρόκειται για μια ξεκάθαρη συνδικαλιστική παρέμβαση, προκειμένου να σταματήσουν τα "παιχνιδάκια" που παίζονται ανάμεσα στην εργοδοσία της πολυεθνικής VINCI και τ' "αυθόρμητα-αυτόνομα" κινήματα τύπου "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ", σε βάρος όμως των εργαζομένων των διοδίων και των έργων υποδομής. Αυτό το οποίο αναδείχθηκε σήμερα από την παρέμβαση του Σωματείου είναι ότι τα διάφορα κινήματα τύπου "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" προσφέρουν πλέον ισχυρό επικοινωνιακό άλλοθι και επιχειρήματα στις πολυεθνικές των μεγάλων έργων, οι οποίες βρίσκοντας "πάτημα" στη δράση αυτών των κινημάτων, επικαλούμενοι δήθεν μείωση των εσόδων τους, υπεκφεύγουν των οικονομικών τους υποχρεώσεων και δεσμεύσεων, προκειμένου να εκβιάσουν για επιπλέον χρηματοδότηση από το κράτος.
Ποιοι τελικά πληρώνουν το μάρμαρο;
Μα φυσικά οι εργαζόμενοι των έργων που απολύονται με πρόσχημα την μείωση των εσόδων και το Ελληνικό Δημόσιο που, εμπρός στον "κοινωνικό αυτοματισμό" των πολυεθνικών, αναγκάζεται να υποκύψει στα αιτήματα τους.
Προσωπικά είμαι υπέρ της πληρωμής διοδίων (σαφέστατα με πιο μειωμένες τιμές απ' ότι σήμερα), εκεί που τα έργα έχουν ολοκληρωθεί και στηρίζω την όποια πρωτοβουλία δραστικής μείωσης ή ακόμα και ελεύθερης πρόσβασης εκεί που τα έργα βρίσκονται ακόμα υπό κατασκευή (π.χ Πατρών - Κορίνθου). Η Γέφυρα όμως είναι ένα ολοκληρωμένο έργο και όλοι οφείλουμε να πληρώνουμε. Η μείωση των διοδίων της Γέφυρας είναι αίτημα που δεν επιτυγχάνεται με "αυθόρμητα" κινήματα τύπου "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ". Υπάρχουν άλλοι τρόποι πιο αποτελεσματικοί, αλλά δυστυχώς κάποιοι εμπρός στην πρόσκαιρη δημοσιότητα θυσιάζουν το αποτέλεσμα!!!
Ένα σωματείο, όπως των εργαζομένων της Γέφυρας, το οποίο πριν από λίγες ημέρες επιβεβαίωσε εκλογικά την αυτονομία του (κομματική και εργοδοτική), κόντρα στην εργοδοσία, έχει κάθε δικαίωμα να επιλέξει τον τρόπο λειτουργίας και δράσης του, χωρίς αυτόκλητους "υπερασπιστές" της αξιοπρέπειας των μελών του. Εξάλλου αυτό επιτάσσει και ο Ν.1264/1982 περί εκδημοκρατισμού του συνδικαλιστικού κινήματος. Εκτός κι αν κάποιοι το νόμο τον επικαλούνται κατά το δοκούν, όπως και όποτε τους συμφέρει.
Δημήτρης Καραγεωργόπουλος
Μέλος ΔΣ ΓΣΕΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου