Με τον όρο μυοσκελετικές παθήσεις ονομάζουμε τις βλάβες των μυών, συνδέσμων, τενόντων, αρθρώσεων και νεύρων, βλάβες οι οποίες προκαλούνται ή επιδεινώνονται κατά κύριο λόγο από την εργασία και από τις επιπτώσεις του άμεσου εργασιακού περιβάλλοντος.
Στην Ευρωπαϊκή Ενωση, το 25% των εργαζομένων πάσχουν από οσφυαλγία και το 23% από μυαλγίες. Παραδοσιακά, οι μυοσκελετικές παθήσεις σχετίζονται με τη χειρωνακτική εργασία, όπως μετακίνηση φορτίων, συχνές κάμψεις και στροφές του κορμού, βαριά σωματική εργασία και δονήσεις του σώματος. Προβλήματα όμως παρουσιάζονται και σε υπαλλήλους γραφείου λόγω της κακής στάσης του σώματος κατά τη διάρκεια της εργασίας τους και της πολύωρης ενασχόλησής τους με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
κίνδυνος εμφάνισης τείνει να αυξάνεται λόγω του ρυθμού εργασίας, της αύξησης του ωραρίου εργασίας, της χαμηλής ικανοποίησης από την εργασία, των υψηλών εργασιακών απαιτήσεων, αλλά και του εργασιακού άγχους που επιτείνεται τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση. Οι γυναίκες φαίνεται να εκτίθενται σε μικρότερο βαθμό σε φυσικούς παράγοντες κινδύνου, αν και η δουλειά γραφείου, καθώς και οι κινήσεις των χεριών και των βραχιόνων και η εργασία σε επίπονες ή κουραστικές στάσεις αφορούν εξίσου και τα δύο φύλα.
Οι μυοσκελετικές παθήσεις, εκτός από την υπονόμευση της υγείας των εργαζομένων, μειώνουν την αποδοτικότητα των επιχειρήσεων και αυξάνουν τις κοινωνικές δαπάνες του κράτους, ενώ παράλληλα μειώνουν σημαντικά την απασχολησιμότητα και την ικανότητα προς εργασία.
Η αντιμετώπιση των μυοσκελετικών παθήσεων ξεκινάει μέσα από τον ίδιο τον χώρο εργασίας και περιλαμβάνει την πρόληψη, τη θεραπεία και την αποκατάσταση. Η πρόληψη, όπως και σε όλες τις περιπτώσεις, είναι η καλύτερη μέθοδος. Η πρόληψη περιλαμβάνει την εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου αξιολογώντας την επίδραση που ασκούν οι φυσικοί παράγοντες της εργασίας, οι οργανωτικοί και ψυχοκοινωνικοί παράγοντες, οι βιολογικοί και μηχανικοί παράγοντες, καθώς και οι ατομικοί παράγοντες, προκειμένου να λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα για τον έλεγχο και την τροποποίηση τους.
Ενας αδρός έλεγχος της εργασίας πρέπει να περιλαμβάνει την έκταση του χώρου σε τ.μ., το ύψος, την ευκολία πρόσβασης, την εργονομία, κ.ά. Επιπλέον, η ενθάρρυνση υιοθέτησης κάποιας φυσικής δραστηριότητας μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των μυοσκελετικών παθήσεων. Προς αυτή την κατεύθυνση συνέβαλε σημαντικά και η ευρωπαϊκή εκστρατεία με τίτλο «Η Ευρώπη σε Κίνηση» (Move Europe) του Ευρωπαϊκού Δικτύου Προαγωγής Υγείας στους Χώρους Εργασίας. Η εκστρατεία αποτέλεσε την 7η κατά σειρά πρωτοβουλία του Δικτύου και είχε στόχο τη συλλογή και διάδοση μοντέλων καλής πρακτικής σε χώρους εργασίας στους τομείς της φυσικής άσκησης, της πρόληψης και διακοπής του καπνίσματος, της διατροφής και της ψυχικής υγείας. Φορέας υλοποίησης της εκστρατείας στην Ελλάδα ήταν το Εθνικό Δίκτυο Προαγωγής Υγείας στους Χώρους Εργασίας (ΕΔΠΥΧΕ).
Στην προσπάθεια αυτή σημαντική ευθύνη φέρνουν η εργοδοσία, οι γιατροί εργασίας, οι υπεύθυνοι υγιεινής και ασφάλειας, αλλά και οι ίδιοι εργαζόμενοι, που ατομικά ή ομαδικά μέσω των συνδικάτων έχουν όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να παρεμβαίνουν σε όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την υγεία τους στην εργασία.
Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥΝΤΑ, αν. καθηγητή Κοινωνικής Ιατρικής,
Κέντρο Μελετών Υπηρεσιών Υγείας Ιατρικής Σχολής
Πανεπιστημίου Αθηνών, προέδρου ΕΟΦ
Ιστοσελίδα Υγείας - Πρόληψης: www.neahygeia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου